Droga do świętości św. ABP Józefa Bilczewskiego

PrzezAdmin

Droga Arcybiskupa Józefa Bilczewskiego do świętości była procesem długotrwałym, opartym na heroicznej cnocie, głębokiej wierze i niezwykłej gorliwości duszpasterskiej, zwłaszcza w obliczu trudnych warunków historycznych. Po jego śmierci w 1923 roku niemal natychmiast narodziła się opinia o jego świętości.

Droga do Świętości: Etapy Procesu Kanonizacyjnego

Proces kanonizacyjny składał się z następujących kluczowych etapów:

1. Sługa Boży (Rozpoczęcie Procesu)

Proces informacyjny na szczeblu diecezjalnym (archidiecezji lwowskiej) rozpoczął się jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, ale przerwany został przez działania wojenne i zmiany polityczne.

  • Formalne wznowienie procesu nastąpiło w 1989 roku w archidiecezji lwowskiej (ze względu na konieczność działania w pierwotnej diecezji), a w 1990 roku przeniesiono go do Rzymu.

  • W fazie diecezjalnej badano pisma i świadectwa życia Arcybiskupa, zbierając dowody na to, że prowadził życie w stopniu heroicznym.

  • Po zakończeniu procesu diecezjalnego, Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie wydała dekret o heroiczności cnót, nadając mu tytuł Sługi Bożego.

2. Venerabilis (Czcigodny Sługa Boży)

  • 18 grudnia 1997 roku Papież Jan Paweł II podpisał dekret o heroiczności cnót. Dokument ten formalnie uznał, że Arcybiskup Bilczewski praktykował cnoty teologalne (wiara, nadzieja, miłość) i kardynalne (roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie, męstwo) w stopniu heroicznym, co uprawniło go do tytułu Czcigodnego Sługi Bożego.

3. Beatyfikacja (Błogosławiony)

Do beatyfikacji konieczne było uznanie jednego cudu dokonanego za wstawiennictwem Sługi Bożego.

  • Uznanym cudem było cudowne uzdrowienie z ciężkiej choroby (nowotworowej) jednej z sióstr zakonnych w 1995 roku w Polsce.

  • 26 czerwca 2001 roku w czasie Mszy Świętej odprawionej we Lwowie (na Ukrainie) Papież Jan Paweł II ogłosił Józefa Bilczewskiego Błogosławionym.

4. Kanonizacja (Święty)

Do kanonizacji (ogłoszenia Świętym) wymagane było uznanie drugiego cudu dokonanego po beatyfikacji.

  • Uznany cud dotyczył cudownego uzdrowienia dziecka z bardzo ciężkiej, nieuleczalnej choroby (z Wilamowic).

  • 23 października 2005 roku w Rzymie Papież Benedykt XVI ogłosił Błogosławionego Józefa Bilczewskiego Świętym. Uroczystość ta odbyła się w pierwszym roku pontyfikatu Papieża Benedykta XVI, zamykając w ten sposób ponad 80-letni proces.

Heroiczność Cnót: Fundament Świętości

Heroiczność cnót Arcybiskupa Bilczewskiego, uznana w procesie beatyfikacyjnym, opierała się na:

  • Miłości bliźniego (Caritas): Szczególna troska o ubogich, sieroty i bezdomnych, zwłaszcza w czasie wojen i konfliktów. Sam zmarł w skromnych warunkach, oddając wszystko potrzebującym.

  • Wierności Pasterza: Pomimo trudów I wojny światowej, wojny polsko-ukraińskiej i zagrożeń rewolucyjnych, nigdy nie opuścił swojej archidiecezji i wiernych we Lwowie. Był „pasterzem do końca”.

  • Gorliwości duszpasterskiej: Dbałość o rozwój Kościoła (założył ponad 300 nowych kościołów i kaplic), troska o powołania, promocja kultu maryjnego i chęć dotarcia do wszystkich grup społecznych (Polaków, Ukraińców, Żydów) poprzez liczne akcje społeczne i charytatywne.

  • Pokorze i ascezie: Mimo bycia profesorem uniwersyteckim i arcybiskupem, prowadził bardzo skromne życie, zmarł w pokoju i zgodnie z własną prośbą, został pochowany na cmentarzu dla ubogich.

Te cechy, potwierdzone świadectwami, stanowiły duchowy fundament, na którym Kościół oparł uznanie jego świętości.