|

Inne materiały o bł. Marii od Apostołów —

PrzezAdmin

Niesamowite ciekawostki

  1. Trzy razy „nie” – zanim znalazła swoje miejsce w zgromadzeniu salwatorianek, trzy razy musiała opuścić inne wspólnoty. A jednak nigdy nie zwątpiła.
  2. Instytut Świętej Barbary – w Neuwerk próbowała założyć wspólnotę świecką, która prowadziła opiekę nad sierotami i katechizację dziewcząt pracujących w fabrykach. Choć fundacja się rozpadła, było to ważne doświadczenie na drodze jej powołania.
  3. Poetka i pieśniarka – pisała wiersze i hymny. Jeden z nich, zatytułowany „Liryk”, stał się duchowym hymnem rodzącej się wspólnoty.
  4. Śmierć w Boże Narodzenie – jej odejście w dzień narodzin Jezusa uznano za wymowny znak całkowitego oddania życia Bogu.
  5. Patronka późnych powołań – swoje miejsce w Kościele odnalazła dopiero w wieku55 lat. Dziś wielu ludzi zawdzięcza jej nadzieję, że dla Boga nigdy nie jest za późno.
  1. Walka w cieniu Kulturkampfu – jej pierwsza wspólnota musiała działać na świecko, bo prawo zabraniało zakładania zgromadzeń. Pokazała, że wiara znajduje drogę nawet w niesprzyjających czasach.
  2. Międzynarodowa wizja – jeszcze za życia myślała o misjach w Indiach, Ameryce i Afryce. Dziś salwatorianki działają w ponad 25 krajach.
  3. Upamiętnienie w Europie – w Niemczech i Austrii istnieją ulice, place i tablice pamiątkowe noszące jej imię, a w Wiedniu znajduje się Wüllenweber-Jordan-Platz.

Liryk serca

Najbardziej znana pieśń, którą napisała, nosi tytuł „Liryk”. Ułożyła ją do melodii „O Sanctissima”. Był to hymn do Towarzystwa Boskiego Zbawiciela, założonego przez o. Jordana.

O święte!
O najstarsze!
O jedyne!
Towarzystwo!
Apostolskie,
Gorliwe o dusze,
Bezinteresowne
Towarzystwo! –
Nieustannie wzrastaj w liczbę –
Rozprzestrzeniaj się wszędzie –
Obejmij, odnów,
Cały świat!
Pociągnij za sobą pasterzy –
Przyciągnij do siebie nauczycieli –
Bogu poświęcone dziewice
0! Prowadź!
Nawróć Ojczyznę!
Daj wiarę niewierzącym –
Ochraniaj sieroty –
Nauczaj wszystkich!
Ojcom daj siłę,
Matkom świętość i cnotę.
Pasterzom daj wytrwałość
Uświęcaj wszystko!
Uczonym daj światło z Nieba
Sztuce daj cnotę
Rzemiosłu daj zdrowie i poświęcenie –
Ach! Podaruj!
Oświeć twoich kierowników duchowych;
Rozpal ich serca;
By nie szukali niczego
Jak tylko Jezusa!

W kolejnych strofach wzywała, by wspólnota „obejmowała, odnawiała cały świat”, troszczyła się o sieroty, nawracała ojczyznę i prowadziła wszystkich – kapłanów, uczonych, rodziny.

Nie był to tylko wiersz. Był to manifest jej serca – pełen ognia apostolskiego i pragnienia, by Ewangelia dotarła wszędzie.

Cuda po śmierci

Świadectwa cudów były kluczowym elementem procesu beatyfikacyjnego bł. Marii od Apostołów. Najbardziej znane wydarzenie miało miejsce w Rzymie w grudniu 1951 roku.

Pierwszy uznany cud: 37-letni Sycylijczyk, Antonino Di Mauro, policjant w Rzymie, trafił do szpitala Salvator Mundi prowadzonego przez siostry salwatorianki. Operacja jelita grubego zakończyła się pomyślnie, ale wkrótce stan chorego gwałtownie się pogorszył. Pojawiła się zakrzepica i zatorowość płucna – nie był w stanie oddychać samodzielnie, miał wysoką gorączkę i krwawienia. Lekarze mówili otwarcie, że jest bliski śmierci.

Siostry, widząc dramat pacjenta, przyniosły do sali jego łóżka relikwie i obrazek bł. Marii od Apostołów, prosząc o jej wstawiennictwo. Modliły się wspólnie, kładąc obrazek pod jego poduszkę. Sam Antonino wspominał później:

„Siostry zgromadziły się do modlitwy i położyły relikwie i obrazek Matki Marii pod moją poduszkę. Sama ręka Boża mnie uratuje. Modliłem się w zaufaniu do Boga, żeby uzdrowił mnie przez jej wstawiennictwo.”

Tej nocy miał niezwykły sen. Zobaczył bł. Marię, która dotknęła jego ramienia i powiedziała:

„Podnieś się i odejdź w pokoju. Nie poświęcajcie się zbytnio dla mojej beatyfikacji, bo jeszcze nie nadszedł jej czas. Jest ktoś inny, kto najpierw powinien być beatyfikowany.”

O świcie Antonino obudził się, zawołał pielęgniarkę i opowiedział swój sen. I wtedy stało się coś niepojętego – gorączka spadła, ustąpiły krwawienia, oddech stał się regularny. Lekarz prowadzący, profesor Muto Nardone, relacjonował:

„Kiedy 17 grudnia rano wszedłem do kliniki i zobaczyłem siedzącego pacjenta, wiedząc, jak beznadziejny był jego stan dzień wcześniej, byłem głęboko poruszony. Byłem przekonany, że uzdrowienie przyszło nagle, przez nadprzyrodzone, nienaturalne siły.”

Antonino został całkowicie uzdrowiony. To wydarzenie stało się jednym z głównych cudów, które potwierdziły świętość Marii od Apostołów.

Drugim uznanym cudem było wydarzenie, które miało miejsce w Stanach Zjednoczonych, w Milwaukee, w domu i szpitalu prowadzonym przez siostry salwatorianki.

Ciężko chora kobieta, cierpiąca na poważną chorobę skóry o postępującym i nieuleczalnym przebiegu, znajdowała się w stanie beznadziejnym. Lekarze nie widzieli już możliwości wyleczenia, a choroba postępowała gwałtownie.

Siostra salwatorianka, która się nią opiekowała, zachęciła ją, aby z wiarą zwróciła się do Matki Marii od Apostołów. Kobieta, choć wyczerpana, zgodziła się. Zanurzyła ręce w wodzie i odmówiła krótką modlitwę przez wstawiennictwo błogosławionej.

Według dokumentacji procesu beatyfikacyjnego, natychmiast nastąpiła niewytłumaczalna poprawa: skóra, która była objęta chorobą, w jednej chwili stała się zdrowa, a woda, w której obmyła dłonie, nie nosiła śladów ani zmian chorobowych, ani krwi. Obecne siostry i pielęgniarki były świadkami tego nagłego uzdrowienia.

Lekarze, którzy zbadali pacjentkę, stwierdzili, że nie istnieje żadne medyczne wytłumaczenie tego faktu. To wydarzenie zostało opisane i włączone do dokumentów procesowych w Rzymie

Oba wydarzenia zostały dokładnie zbadane przez komisję lekarską i teologiczną. Uznano, że nie ma dla nich naturalnego wytłumaczenia – i że Bóg przez wstawiennictwo Marii od Apostołów potwierdza jej świętość.

To właśnie dzięki takim wydarzeniom 13 października 1968 roku papież Paweł VI ogłosił ją błogosławioną mówiąc w homilii:

„Jej życie to świadectwo apostolstwa i misji. Są to dwa tytuły tej samej postaci, która z apostolstwa uczyniła cel swego życia oraz motyw całkowitego poświęcenia się dla sprawy Chrystusa.”

Źródła:

Podobne wpisy